Οι 3 βασικότερες τροφές στην ανθρώπινη διατροφή είναι:

Οι 3 βασικότερες τροφές στην ανθρώπινη διατροφή είναι: το γάλα, το αυγό και το μέλι.

Το μέλι είναι ένα φυσικό και αγνό προιόν (συνήθως γλυκό) με υψηλή βιολογική αξία και πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες, το οποίο παράγεται μέσα στην κυψέλη από μέλισσες που επεξεργάζονται το νέκταρ ανθέων (λουλουδιών ή δέντρων-κρυσταλλώνει πάντα- αργά ή γρήγορα), ή το μελλίτωμα δένδρων (δεν κρυσταλλώνει) που συνέλεξαν στην φύση.

Ως τελικό προιόν το μέλι μετα τις εργασίες εντός της κυψέλης είναι ένα υδατικό διάλυμμα ουσιών που περιέχει κατά μέσο όρο.:

18% νερό, 76% διάφορα ζάχαρα, 6% διάφορα συστατικά. Τα συστατικά αυτά είναι :

Μεταλλικά στοιχεία (κάλιο, μαγνήσιο,ασβέστιο, σίδηρος, νάτριο, φώσφωρος, μαγγάνιο κλπ),oργανικά οξέα, πρωτείνες και αμινοξέα, ένζυμα, χρωστικές αρωματικές και γευστικές ουσίες, βιταμίνες κ.α.

Το μέλι επιδρά θετικά :

Σε προβλήματα καρδιάς, συκωτιού, αναιμίας, δυσκοιλιότητας, ελαττώνει τα μικρόβια του εντέρου, ανακουφίζει από αλλεργίες, περιέχει πιθανόν συστατικά με αντικαρκινική δράση, βοηθάει στην επούλωση εγκαυμάτων και χρόνιων πληγών, προστατεύει από την αρτηριοσκλήρωση και διαθέτει αντιοξειδωτική δράση. Επίσης στην κόπωση διότι είναι πηγή ενέργειας που απορροφά αμέσως ο οργανισμός αντίθετα με την ζάχαρη που είναι δυσκολόπεπτο βιομηχανικό προιόν με χημικά κατάλοιπα.

Το ελληνικό μέλι υπερέχει των εισαγόμενων λογω του ξηρού μεσογειακού κλίματος και της πλούσιας ελληνικής χλωρίδας σε μελισσοκομικά φυτά τα περισσότερα των οποίων είναι αρωματικά και φαρμακευτικά( βότανα).

Από την αρχαιότητα και μέχρι τον 18Ο αιώνα (μέχρι την βιομηχανική επανάσταση), το μέλι ήταν το μόνο ζαχαρώδες τρόφιμο στην διάθεση της ανθρωπότητας. Από αρχαία ευρήματα και έγγραφα (πλάκες από αργιλο στους Ασσύριους, πάπυρους στην Αίγυπτο κλπ) βεβαιώνεται ότι το μέλι τιμούνταν ιδιαίτερα και χρησιμοποιούνταν ως τρόφιμο αλλα και ως φάρμακο σχεδόν από όλους τους λαούς της αρχαιότητας. Το χρησιμοποιούσαν καθημερινά οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι, οι Έλληνες και άλλοι. Αντίστοιχες θεραπευτικές ιδιότητες αποδίδονταν στο μέλι και στην Ασία (αρχαία Κίνα-Ινδία). Οι αρχαίοι Ινδοί απέδιδαν στο μέλι πολύπλευρες θεραπευτικές ιδιότητες για τόνωση του οργανισμού.

Αναφέρεται στον Ιπποκράτη, τον Πυθαγόρα, τον Δημόκριτο, τον Αριστοτέλη, τον Ανακρέοντα, τον Διοσκουρίδη, τον Γαληνό, τον Πλίνιο, τον Οβίδιο, για τις θεραπευτικές του ιδιότητες.