έχω μια φίλη μοναχή
που είναι η μέλισσα μου
και την προσέχω συνεχώς
γιατί είναι η ομορφιά μου!

το ήξερες????

Δηλητήριο

Η επιθετικότητα είναι το μόνο αμυντικό όπλο που διαθέτει η μέλισσα για να προστατέψει το γλυκό προϊόν της. Ποτέ δεν κεντρίζει χωρίς λόγο. Έτσι και αλλιώς μετά το κέντρισμα πεθαίνει γιατί αφήνει πάνω στο δέρμα σαν ενθύμιο το κεντρί της, που μοιάζει στην άκρη με μικροσκοπικό αγκίστρι και μαζί με αυτό βγαίνουν και τα έντερά της που συνδέονται με αυτό.

Το δηλητήριο της μέλισσας είναι ένα πολύπλοκο μείγμα χημικών ουσιών, που ασκεί φαρμακευτική δράση και επηρεάζει τη φυσιολογία ενός οργανισμού. Περιέχει ένζυμα, πρωτεΐνες, πεπτίδια, μεταλλικές ουσίες, οργανικά οξέα, φορμικό οξύ, αντιβιοτικές ουσίες και κυστίνη. Διεγείρει τους αδένες του φλοιο-επινεφριδίου και την παραγωγή κορτιζόλης. Το δηλητήριο της μέλισσας παράγεται από ειδικούς αδένες, τους ιογόνους αδένες των εργατριών και συγκεντρώνεται στην ιοδόχο κύστη που μπορεί να περιέχει μέχρι 0,3-0,4 χιλιοστά του γραμμαρίου.

Κεντρί έχουν μόνο οι εργάτριες και η βασίλισσα, όχι οι κηφήνες. Η βασίλισσα το χρησιμοποιεί μόνο εναντίον άλλων βασιλισσών. Σπάνια μπορεί να κεντρίσει άνθρωπο. Λόγω του περιορισμένου αριθμού των οδοντώσεων του κεντριού και του ότι αυτό σαν σύνολο είναι καλύτερα προσκολλημένο στο σώμα της βασίλισσας δεν αποκολλάται, όπως συμβαίνει με το κεντρί της εργάτριας. Το δηλητήριο της μέλισσας έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Στο εξωτερικό χρησιμοποιείται από τη φαρμακοβιομηχανία για την παραγωγή σκευασμάτων για τη θεραπεία αρθρίτιδων, ρευματικών παθήσεων και άλλα. Στην Ελλάδα δεν έχει αρχίσει ακόμα η εκμετάλλευσή του. Η θεραπευτική ιδιότητα του δηλητηρίου της μέλισσας είναι γνωστή από πολύ παλιά. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι γνώριζαν από τότε αρκετά για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Από τότε μέχρι σήμερα έγιναν και γίνονται πολλές έρευνες για τη χημική σύστασή του, τη δράση του και τις ιδιότητές του. Όλα ξεκίνησαν από την παρατήρηση ότι οι μελισσοκόμοι δεν αντιμετώπιζαν επώδυνες ρευματοπάθειες και αρθρίτιδες. Σίγουρα το δηλητήριο στις μέλισσες θεραπεύει κάποιες μορφές αρθρίτιδας, όπως τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Έρευνες αναφέρουν ότι μπορεί ακόμα να θεραπεύει τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τις νευρομυαλγίες, το γαστρικό έλκος, την αρτηριοσκλήρωση κ.α.

Η εφαρμογή του χρειάζεται προσοχή. Σε άτομα με καρδιοπάθειες, αρρώστιες του κυκλοφοριακού, των νεφρών και φυσικά αλλεργικά, ένα κέντρισμα μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Μέλι

Το μέλι θεωρείται θησαυρός υγείας και δύναμης. Η αξία του έχει εκτιμηθεί από την αρχαιότητα. Το μέλι είναι βιολογικό προϊόν. Προέρχεται από το νέκταρ που μαζεύουν οι μέλισσες από τους κάλυκες των διαφόρων λουλουδιών ή από τις εκκρίσεις μελιτοφόρων δένδρων ή εντόμων. Με την επίδραση των γαστρικών υγρών και ενζύμων, καθώς και διαφόρων διεργασιών του εντόμου μετουσιώνεται πλήρως και τελικά μετατρέπεται σε αυτό το πολύτιμο προϊόν, το μέλι. Η ιδιότητα αυτή της μέλισσας χαρακτηρίζεται ως μοναδική και εύλογα προκαλεί τον θαυμασμό.

Το μέλι είναι μια θρεπτική, ωφέλιμη, και άμεσα αφομοιώσιμη τροφή. Περιέχει εκτός από ζάχαρα, ένζυμα, αμινοξέα, μεταλλικά άλατα, βιταμίνες, χρωστικές και αρωματικές ουσίες, μυρμηκικό οξύ που είναι δραστικό αντισηπτικό. Διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα σε σωστές συνθήκες αποθήκευσης.

Αν προσθέσουμε τώρα τη γευστικότητα και το εξαίσιο άρωμα, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι το μέλι αποτελεί στοιχείο μιας σωστής διατροφής και συμβάλλει στη διατήρηση της καλής υγείας του ανθρώπου. Μπορεί να θεωρηθεί σαν τροφή και φάρμακο, αφού από την αρχαιότητα ήταν γνωστό ότι έχει αντιμικροβιακές και θεραπευτικές ιδιότητες.

Είδη μελιού:

• Θυμαρίσιο: Κρυσταλλώνει σε 6-18 μήνες.

• Πορτοκαλιάς: Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται ασπρουδερό.

• Ηλίανθου: Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται κιτρινωπό.

• Ερείκης (σουσουρίσιο): Κρυσταλλώνει σε 1-2 μήνες και γίνεται κοκκινωπό.

• Καστανιάς: Ανάμιξη μελιτώματος και νέκταρος. Πικρίζει ελάχιστα, έχει έντονο άρωμα. Κρυσταλλώνει σε 1,5-2 χρόνια.

• Βαμβακιού: Κρυσταλλώνει γρήγορα σε 1-2 μήνες και γίνεται ασπρουδερό.

• Πολύκομπου: Σκοτεινόχρωμο. Η γεύση του δεν αρέσει. Προσφέρεται για ανάμιξη με άλλα μέλια.

• Ακακίας: Κρυσταλλώνει αργά, μετά από ένα χρόνο περίπου.

• Πευκόμελο: Το 65% της συνολικής παραγωγής στην Ελλάδα. Δεν είναι ιδιαίτερα γλυκό, για αυτό αρέσει (έχει χαμηλή συγκέντρωση ζαχάρων). Δεν κρυσταλλώνει και έχει λιγότερες θερμίδες.

• Ελάτης: Από τα καλύτερα μέλια. Παραμένει ρευστό.

Κρυστάλλωση του μελιού

Είναι φυσικό φαινόμενο. Δεν προξενεί αλλαγή στη θρεπτική και βιολογική αξία του μελιού. Ένα κρυσταλλωμένο μέλι δεν είναι χαλασμένο ή νοθευμένο. Ρευστοποιείται σε μπαιν - μαρί χωρίς να χάσει την αξία του.

Χρώμα του μελιού

Τα σκοτεινόχρωμα μέλια είναι πλούσια σε ιχνοστοιχεία, κάλλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο, νάτριο, κ.λπ. Τα ανοιχτόχρωμα έχουν ωραίο άρωμα και γεύση.

Οργανοληπτικές αλλαγές του μελιού

Με την πάροδο του χρόνου αποθήκευσης, η γεύση και το άρωμα του μελιού επηρεάζονται δυσμενώς. Αυτό οφείλεται στην προοδευτική εξάτμιση πτητικών ουσιών του μελιού που είναι υπεύθυνες για το άρωμα αλλά και στη διάσπαση ορισμένων ζαχάρων (γλυκόζη, φρουκτόζη) που συμβάλλουν στη γεύση του.

Η θερμοκρασία αποθήκευσης είναι ο κυριότερος παράγοντας που επηρεάζει τη γεύση και το άρωμα του μελιού. Όσο υψηλότερη είναι, τόσο γρηγορότερα το μέλι χάνει την αρχική χαρακτηριστική του γεύση.

Σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του μελιού είναι η καθαρότητα του χώρου και των δοχείων ή βάζων διατήρησης του προϊόντος. Όταν ο χώρος αποθήκευσης δεν είναι καθαρός, δεν αερίζεται καλά, έχει υψηλή σχετική υγρασία, μούχλες, ακαθαρσίες ή γειτονεύει με κάκοσμους χώρους (στάβλους κ.λπ.) γρήγορα το μέλι θα απορροφήσει τις οσμές από το περιβάλλον και θα αλλοιωθεί.

Μακροσκοπικές αλλαγές

Γενικά το αποθηκευμένο μέλι αποκτά σκοτεινότερο χρωματισμό με την πάροδο του χρόνου. Στον πρώτο χρόνο αποθήκευσης, η αλλαγή χρώματος γίνεται με αργούς ρυθμούς που επιταχύνονται όμως τη δεύτερη χρονιά. Παράγοντες που επηρεάζουν την αλλαγή του χρώματος στο μέλι είναι η θερμοκρασία αποθήκευσης, το άμεσο φως και η περιεκτικότητα του μελιού σε φρουκτόζη, κολλοειδή, χαλκό, σίδηρο, υγρασία και οργανικά οξέα.

Υδρομεθυλοφουρφουράλη

Είναι ένα από τα δύο κριτήρια θέρμανσης του μελιού. Όταν βρεθεί σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 40mg ανά κιλό, φανερώνει ότι το μέλι θερμάνθηκε σε βαθμό που καταστράφηκε η βιολογική του αξία, γι' αυτό και πρέπει να δοθεί στο εμπόριο σαν «Βιομηχανικό». Όσο πιο όξινο είναι ένα μέλι τόσο γρηγορότερα αυξάνεται σ' αυτό η HMF.

Διάσταση

Είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό που χρησιμοποιείται σαν κριτήριο για να διαπιστωθεί αν το μέλι θερμάνθηκε σε βαθμό που να καταστραφεί η φυσικότητά του. Το ένζυμο αυτό μειώνεται, επίσης, με την πάροδο του χρόνου διατήρησης του προϊόντος.

Ζάχαρα

Με την πάροδο του χρόνου συμβαίνουν και αλλαγές στα ζάχαρα του μελιού. Οι αλλαγές αυτές οφείλονται σε ενζυμική δράση που γίνεται συνέχεια στη μάζα του, καθώς επίσης και στην όξινη διάσπαση των ζαχάρων. Στις συνηθισμένες θερμοκρασίες και για διάστημα περίπου δύο χρόνων αποθήκευσης, η γλυκόζη του μελιού μειώνεται γύρω στο 13% της αρχικής τιμής, η φρουκτόζη γύρω στο 6% ενώ οι διζαχαρίτες και πολυζαχαρίτες αυξάνουν.

Οξύτητα

Με το χρόνο διατήρησης αυξάνουν σταθερά και τα ελεύθερα οξέα που υπάρχουν στο μέλι, ενώ η συνολική οξύτητα αλλάζει.

Ιμβερτάση

Είναι το ένζυμο που διασπά τη σουκρόζη σε γλυκόζη και φρουκτόζη. Καταστρέφεται με την αποθήκευση ευκολότερα.

Βακτηριοστατική δράση του μελιού

Οφείλεται στο υπεροξείδιο του υδρογόνου που έχει και αναστέλλεται με την παλαίωσή του. Εξαρτάται από τη θερμοκρασία που διατηρείται και από τη φωτεινότητα του χώρου και των δοχείων που βρίσκεται. Υψηλές θερμοκρασίες, άμεσο φως και γυάλινα δοχεία διατήρησης επιταχύνουν την καταστροφή της βακτηριοστατικής ιδιότητάς του.

Συμπεράσματα

Παρά το γεγονός ότι το μέλι θεωρείται από την αγορανομία σαν προϊόν που μένει πάντα φρέσκο και εξαιρείται από την υποχρέωση αναγραφής ημερομηνίας λήξης, εν τούτοις με την πάροδο του χρόνου υπόκειται σε αλλαγές που το υποβαθμίζουν ποιοτικά. Τις αλλαγές αυτές τις επηρεάζουν διάφοροι παράγοντες, με κύριο τις συνθήκες θερμοκρασίας, καθαριότητας, αερισμού και φωτεινότητας που επικρατούν στους χώρους αποθήκευσης.

Μέλια σωστά αποθηκευμένα για 1-2 χρόνια δεν χάνουν τις πολύτιμες ιδιότητές τους. Το μέλι αποτελεί στοιχείο μιας σωστής διατροφής που συμβάλλει στη διατήρηση της υγείας και στη αντιμετώπιση οργανικών διαταραχών.

Έχει υψηλές βιολογικές ιδιότητες που στηρίζονται κατά μεγάλο ποσοστό στη βακτηριοστατική τους δράση. Η δράση αυτή οφείλεται στο υπεροξείδιο του υδρογόνου που έχει το μέλι. Μεταξύ των διαφόρων μελιών υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην ιδιότητα αυτή.

Το βαμβακόμελο από όλα τα μέλια έχει την υψηλότερη βακτηριοστατική δράση, αφού είναι το πλουσιότερο σε υπεροξείδιο του υδρογόνου. Κατά σειρά ακολουθούν: Βαμβάκι, Καστανιά, Ευκάλυπτος, Ακακία, Μέντα και Θυμάρι, Πολύγονο, Πορτοκαλιά, Ανθόμελα καλοκαιριού.

Το μέλι συνιστάται ιδιαίτερα στις καρδιοπάθειες, στις νευρικές διαταραχές, στις ρευματικές παθήσεις και στην αδενοπάθεια. Στα παιδιά έχει ευεργετική δράση (αύξηση αιμογλοβίνης).

Το μέλι μπορεί να θεωρηθεί σαν τροφή και φάρμακο συγχρόνως.

• Μέλι ερείκης: Τονωτικό με ιδιαίτερα υψηλή θρεπτική αξία. Άριστη τροφή για την μέλισσα και τον άνθρωπο.

• Μέλι κουμαριάς: Τονωτικό χωρίς εμπορική αξία.

• Μέλι ηλίανθου: Έχει θρεπτική αξία, πλούσιο σε πολυφαινόλες.

• Μέλι θυμαριού: Τονωτικό, με αντισηπτικές ιδιότητες, αυξάνει την ενεργητικότητα και τις φυσικές δυνάμεις του ανθρώπου.

Τέλος, το μέλι θεραπεύει πληγές, εγκαύματα, σταφυλόκοκκους και μύκητες.

Τοποθέτηση των Μελισσοσμηνών.

Τοποθέτηση των Μελισσοσμηνών.

Η νομοθεσία απαγορεύει την τοποθέτηση μελισσοσμηνών κοντά σε δρόμους, κοντά σε μεμονωμένα σπίτια, κοντά σε ποιμνιοστάσια κλπ. Αυτό το πρόβλημα προστίθεται στην γενικότερη έλλειψη τοποθεσιών μελισσοκομικού ενδιαφέροντος, και οδηγεί σε κατάσταση απελπιστικής έλλειψης κατάλληλων τόπων για την τοποθέτηση μελισσοσμηνών στις περιόδους ανθοφορίας.

Η έλλειψη αυτή δημιουργεί μεγάλη ανασφάλεια στους μελισσοκόμους που εκδηλώνεται με το φαινόμενο της "αρπαγής". Αφού δηλαδή τα μέρη αυτά είναι λίγα και ... "όποιος προλάβει", ο κάθε μελισσοκόμος προσπαθεί να "πιάσει" (να αρπάξει) όσα περισσότερα μέρη μπορεί μέσα στις περιοχές μελισσοκομικού ενδιαφέροντος.

Αποτέλεσμα κάποιοι μελισσοκόμοι να έχουν πιάσει πολύ περισσότερο τόπο από όσο πραγματικά χρειάζονται ενώ κάποιοι άλλοι δεν έχουν καθόλου.

Ας δούμε το πρόβλημα από κοντά.

Τι ακριβώς σημαίνει "πιάνω" ένα τόπο, και πώς γίνεται αυτό;

Ο μελισσοκόμος ψάχνει για τοποθεσία που έχει μελισσοκομικό ενδιαφέρον, και αφού βρει ένα κατάλληλο μέρος, τότε τοποθετεί εκεί μια άδεια παλιά και άχρηστη κυψέλη ως "κυψέλη – σημάδι", που δηλώνει στους άλλους μελισσοκόμους ότι εδώ θα φέρει τα μελίσσια του εκείνος. Αν δεν τοποθετήσει "κυψέλη – σημάδι" μπορεί να βρεθεί προ εκπλήξεων, δηλαδή θα έρθει την νύκτα φορτωμένος με τα μελίσσια του, και θα διαπιστώσει ότι κάποιος άλλος έχει τοποθετήσει τα μελίσσια του εκεί. Τότε θα πρέπει μέσα στην νύκτα και φορτωμένος με 100 – 200 μελίσσια, να ψάξει εκ νέου για μέρος, πράγμα αδύνατον!

Έτσι δημιουργήθηκε μεταξύ των μελισσοκόμων ο ΘΕΣΜΟΣ της "κυψέλης – σημάδι".

Μία "Κυψέλη - Σημάδι"
δηλώνει στους άλλους μελισσοκόμους ότι εδώ κάποιος μελισσοκόμος σύντομα θα τοποθετήσει μελίσσια.

Μέχρι εδώ δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, όλα είναι λογικά Τα προβλήματα αρχίζουν με τηνκατάχρηση του θεσμού, δηλαδή το φαινόμενο που ο κάθε μελισσοκόμος αφήνει πολλές παλιές κυψέλες σε διάφορα μέρη για να τα πιάσει (να τα έχει για πάντα δικά του) μήπως και κάποτε μπορεί να του χρειαστούν.

Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο να έχουν τοποθετηθεί "κυψέλες – σημάδια" σε μέρη που έχουν χρόνια να τοποθετηθούν μελισσοσμήνη. Απλά, κάποιος έβαλε εκεί πριν χρόνια μια – δύο παλιές άχρηστες σάπιες άδειες κυψέλες, και είναι ήσυχος ότι αν ποτέ στην ζωή του χρειαστεί αυτό το μέρος θα το έχει. Άσ’το σου λέει εκεί τα μέρη να τα έχω, τσάμπα είναι!

Θα φέρει τα μελίσσια του εδώ ή όχι; Είναι ακόμα ζωντανός ή έχει πεθάνει;
Να βάλω εκεί τα μελίσσια μου ή όχι; Γατί ρε συνάδελφε δεν γράφεις επάνω ένα τηλέφωνο να συνεννοηθούμε;

Μπορεί δηλαδή κάποιος μελισσοκόμος να πηγαίνει τα μελίσσια του για χρόνια στα έλατα της Βυτίνας, και ταυτόχρονα όλα αυτά τα χρόνια με "κυψέλες - σημάδια" να έχει πιάσει με 3 – 4 καλά μέρη στα έλατα του Καρπενησίου. Εσύ λοιπόν που θέλεις να τοποθετήσεις τις κυψέλες σου στα έλατα του Καρπενησίου δεν μπορείς γιατί με καλή πίστη σέβεσαι το γεγονός ότι εκεί έχει δηλώσει με "κυψέλη – σημάδι" πως θα τα φέρει άλλος συνάδελφος.

Στο τέλος της περιόδου διαπιστώνεις ότι εκείνος ο συνάδελφος σε κορόιδεψε βασισμένος στην καλή σου πρόθεση και τον σεβασμό που του έδειξες.Δεν τα έφερε! Εσύ όμως από εκείνο το μέρος περίμενες να βγάλεις μεροκάματο. Αδικία και κοροϊδία.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως έχει αρχίσει να χάνει την δύναμή του ο θεσμός της "κυψέλης – σημάδι", γιατί πλέον κανείς δεν είναι βέβαιος αν η "κυψέλη – σημάδι" αποτελεί ένδειξη ότι πράγματι θα φέρει κάποιος εκεί τα μελίσσια του, ή την έχει παρατήσει εκεί πριν από χρόνια κάποιος ασυνείδητος πλεονέκτης που ούτε και ο ίδιος την θυμάται, κι αν είναι ακόμα ζωντανός …

Δηλαδή αυτό το καπάκι 600 ετών δηλώνει οτι αυτό το μέρος είναι "πιασμένο";
Και αν ναι, αυτό το μέρος χωράει 150 κυψέλες, εκείνος πόσες θα φέρει;
Το έχει βάλει τώρα πρόσφατα ή είναι παρατημένο εκεί 2 -3 χρόνια;
Αυτός που το άφησε εκεί είναι ακόμα εν ζωή ή έχει πεθάνει;

Για τους παλιούς μελισσοκόμους αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα γιατί έχουν πλέον πιάσει τους τόπους που χρειάζονται, ίσως και περισσότερους. Για τους νέους μελισσοκόμους όμως, που ακόμα ψάχνουν για μέρη, αυτό είναι σοβαρότατο πρόβλημα. Προχθές έψαξα όλη την Β. Εύβοια για να βρω τόπο να βάλω μερικά μελίσσια στην μελιτωματοφορία του πεύκου, και … απελπίστηκα. Όλοι οι δασικοί δρόμοι και τα ξέφωτα ήταν πιασμένα. Ήταν πιασμένα ακόμα και μέρη που απαγορεύεται η τοποθέτηση μελισσιών, όπως πχ άκρη σε δημόσιους δρόμους. Είχαν τοποθετηθεί "κυψέλες – σημάδια" ακόμα και μέσα σε μέρη που αν βρέξει μπορεί να γεμίσουν νερό. Η κατάσταση ήταν κωμική και τραγική μαζί!

Παράλληλα το πρόβλημα διευρύνεται από κτηνοτρόφους που δεν θέλουν μελίσσια κοντά στα βοσκοτόπια τους και τοποθετούν διάσπαρτες άδειες "κυψέλες – σημάδια" για να κοροϊδέψουν τους μελισσοκόμους ότι δήθεν τα μέρη εκείνα είναι πιασμένα από άλλους μελισσοκόμους και έτσι να τους διώξουν.

Τι ακριβώς προτείνω ως λύση του προβλήματος.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα θα πρέπει να παραμείνει ως ΘΕΣΜΟΣ μεταξύ των μελισσοκόμων, μακριά από κάθε νομοθετικό πλαίσιο. Φαντάζομαι κανείς μας δεν θέλει να υποχρεούται να μαζεύει και παραδίδει στα δασαρχεία έναν τεράστιο φάκελο με έγγραφα – δικαιολογητικά που θα αγανακτήσει για να τα μαζέψει μέσα σε αυτό το απέραντο γραφειοκρατικό χάλι, μετά να πρέπει να κάνει υπεύθυνη δήλωση ότι δεν είναι ελέφαντας, και μετά να περιμένει και να περιμένει, και πάλι να περιμένει πότε θα αποφασίσουν οι δασικοί υπάλληλοι. Φρίκη!

Αφού λοιπόν θα παραμείνει ως θεσμός, θα πρέπει να βελτιωθεί.

1. Κάθε κυψέλη – σημάδι να γράφει επάνω το τηλέφωνο του μελισσοκόμου. Έτσι, με ένα απλό τηλεφώνημα θα ξέρουμε αν ο μελισσοκόμος εκείνος βρίσκεται εν ζωή και αν υπάρχει πράγματι πρόθεση να μεταφέρει εδώ μελίσσια, ή όχι.

2. Η κυψέλη – σημάδι να έχει επάνω της μερικά φρέσκα κλαδιά, πράγμα που δηλώνει από μακριά ότι πριν από λίγο καιρό ο μελισσοκόμος ήταν εδώ για να ελέγξει αν το σημάδι του εξακολουθεί να υφίσταται, και άρα σκοπεύει σύντομα να μεταφέρει εδώ μελίσσια. (δείτε παρακάτω εικόνα)

Κυψέλη - Σημάδι. Επάνω της έχει φρέσκα κλαδιά που υποδηλώνουν οτι ο μελισσοκόμος ήταν πρόσφατα εδώ,
άρα ενδιαφέρεται. Επίσης γράφει όνομα και τηλέφωνο του μελισσοκόμου.
Αυτός ο μελισσοκόμος σέβεται τους συναδέλφους του και δεν κοροϊδεύει!

Αν η κυψέλη – σημάδι δεν έχει επάνω ΚΑΙ φρέσκα κλαδιά ΚΑΙ τηλέφωνο (όπως έχει η επάνω φωτογραφία) να θεωρείται εγκαταλελειμμένη, και να πετάγεται από τον μελισσοκόμο που ενδιαφέρεται να τοποθετήσει εκεί μελίσσια.

Να επαναλάβω και να τονίσω ότι το "πιάσιμο" ενός μέρους με τοποθέτηση "κυψέλης – σημάδι" είναι ΘΕΣΜΟΣ που στηρίζεται στο φιλότιμο και την καλή πίστη των συναδέλφων μελισσοκόμων, και όχι κάτι που ορίζεται από την νομοθεσία!

Σύμφωνα με την νομοθεσία ο μελισσοκόμος θα έπρεπε να απευθύνεται στο δασαρχείο την περιοχής για να πάρει τη σχετική άδεια. Αυτό όμως δεν το κάνει κανένας. Τουλάχιστον εγώ μέχρι σήμερα δεν έχω γνωρίσει μελισσοκόμο που να παίρνει τέτοια άδεια, διότι είναι πράγμα χρονοβόρο και δύσκολο (χρειάζεται σχεδιαγράμματα, τοπογραφικά, χρόνο, αυτοψίες …), και επιπλέον το δασαρχείο θα έχει ένα φόρτο εργασίας δίχως λόγο.

Θέλω να ακούσω και τις δικές σας προτάσεις.

ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ.

Σε συνέντευξη στον Αγροτυπο, για τις Ελληνοποιήσεις μελιων απο αλλες χωρες απαντησαν ο κ.Ντρουρας και αλλοι.

Εχουμε μεινει πολυ πισω ομως δεν συμφωνειτε??

Παρτε μετρα τωρα!!!

Οι ανεξέλεγκτες εισαγωγές και οι ελληνοποιήσεις αποτελούν αληθινό πονοκέφαλο για τους Έλληνες μελισσοκόμους.

Το ελληνικό μέλι είναι άριστης ποιότητας αλλά δεν μπορεί να ανταγωνιστεί από πλευράς τιμής το εισαγόμενο. Οι παραγωγοί καταγγέλλουν στον ΑγροΤύπο ότι η έλλειψη ελέγχων στην αγορά έχει κάνει την κατάσταση απελπιστική.

Όπως υποστηρίζουν, στην πραγματικότητα στην ελληνική αγορά το 50% του μελιού που καταναλώνεται είναι εισαγόμενο.

Και το χειρότερο ο Έλληνας καταναλωτής το πληρώνει σαν ελληνικό.

Αυτό το φαινόμενο σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας, έχουν δημιουργήσει μεγάλες «πιέσεις» στους παραγωγούς για να ρίξουν τις τιμές. Ήδη πέρσι οι τιμές μειώθηκαν κατά 20 λεπτά σε όλες τις κατηγορίες μελιού. Αβέβαιο είναι το τοπίο για φέτος, με τους έμπορους να κρατάνε κλειστά τα χαρτιά τους. Την ίδια στιγμή οι δαπάνες κάθε χρόνο ανεβαίνουν χωρίς να υπάρχει καμιά υποστήριξη από το κράτος.

Όπως υποστηρίζουν οι μελισσοκόμοι είναι αναγκασμένοι να μετακινούν τις κυψέλες τους για αναζήτηση τροφής. Η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει υλοποιήσει την υπόσχεσή της να τους εντάξει στο σύστημα επιστροφή ΕΦΚ πετρελαίου. «Είμαστε ο μόνος κλάδος που αν και το πετρέλαιο συμμετέχει στο κόστος παραγωγής πάνω από το 20% δεν μας δίνουν επιστροφή», τονίζουν. Ακόμη υποστηρίζουν ότι υπάρχει έλλειψη επενδύσεων στον τομέα. «Η τελευταία προκήρυξη για τα Σχέδια Βελτίωσης ήταν «απαγορευτική» για την πλειοψηφία των μελισσοκόμων», αναφέρουν.

Ο κ. Βασίλης Ντούρας, αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας μιλώντας ανέφερε τα εξής:

«Η αγορά λειτουργεί σε ένα «θολό» τοπίο. Εμείς έχουμε προτείνει μια αγορανομική διάταξη με την οποία στη διακίνηση των προϊόντων να αναφέρεται η χώρα παραγωγής.

Δεν θέλουμε να απαγορευτούν οι εισαγωγές, αλλά ζητάμε να αναγράφεται πάνω στη συσκευασία, δίπλα στη λέξη μέλι, η χώρα συγκομιδής του προϊόντος, ώστε και στα τιμολόγια να γίνεται αυστηρός λογιστικός έλεγχος και να γνωρίζουν οι καταναλωτές τι μέλι αγοράζουν. Έτσι και ο παραγωγός θα έχει λόγο να προσέξει την ποιότητα και να αυξήσει την παραγωγή του. Σήμερα μέσα στο «φαύλο κύκλο» που υπάρχει στην αγορά, όλοι νομίζουν ότι τρώνε ελληνικό μέλι, αλλά στην πραγματικότητα στην αγορά το 50% του μελιού που καταναλώνεται είναι εισαγόμενο.

Αν υπάρξει σωστός έλεγχος τότε θα λυθεί το πρόβλημα των «ελληνοποιήσεων». Θα σταματήσουν να υπάρχουν τα «πέτσινα» τιμολόγια σε «ανύπαρκτους» παραγωγούς και ο καταναλωτής θα γνωρίζει τι θα τρώει.
Από τότε που ήρθε στη χώρα μας το ευρώ μέχρι σήμερα, δηλαδή τα τελευταία 7 – 8 χρόνια, οι τιμές παραγωγού στο μέλι ήταν σταθερές για κάθε κατηγορία μελιού. Κυμαίνονταν ανάλογα με την ποιότητα:

Τιμες χονδρικης

• στα ανθόμελα και στα πευκόμελα από 3 – 3,30 ευρώ/ κιλό,
• στα ελατόμελα από 3,70 – 4 ευρώ/ κιλό,
• στα θυμαρίσια από 4 – 7 ευρώ/ κιλό.

Όμως πέρσι οι τιμές πιέστηκαν και μειώθηκαν σε όλες τις κατηγορίες κατά 20 λεπτά, αν και δεν είχαμε υψηλές παραγωγές.
Φέτος είναι όλα αβέβαια. Κανείς έμπορος δεν ανοίγει τα χαρτιά του. Παράλληλα η έλλειψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες μας πήγε πολύ πίσω στην πληρωμή. Πολλοί πληρωθήκαμε για την περσινή παραγωγή με επιταγές που δεν τις έχουμε ακόμη εξαργυρώσει.

Ακόμη πρέπει να αναφέρουμε ότι οι δαπάνες ανεβαίνουν και δεν έχουμε καμιά στήριξη από τον κράτος.
Η μελισσοκομία δεν έχει την λογική των επιδοτήσεων που έχει ο υπόλοιπος αγροτικός τομέας. Είμαστε μόνο με το πρόγραμμα ενίσχυσης για την αντικατάσταση κυψελών. Τα Σχέδια Βελτίωσης ποτέ δεν ήταν ευνοϊκά για τους μελισσοκόμους.

Ουσιαστικά στρέφονται προς την τυποποίηση και την εμπορία και όχι προς την παραγωγή. Οι κανόνες για να ενταχθούμε ήταν πολύ «απαγορευτικοί» για τον κλάδο.
Μας έχουν υποσχεθεί επιστροφή ΕΦΚ πετρελαίου που όμως ακόμη δεν το έχουν δώσει. Είμαστε ο μόνος κλάδος που αν και το πετρέλαιο συμμετέχει στο κόστος παραγωγής πάνω από το 20% δεν μας δίνουν επιστροφή. Κάνουμε κάθε χρόνο τουλάχιστον 5 – 6 μετακινήσεις των κυψελών μας σε ολόκληρη την Ελλάδα».

Ο κ. Αντρέας Θρασυβούλου, καθηγητής στο εργαστήριο μελισσοκομίας της Γεωπονικής Σχολής Θεσσαλονίκης, είπε τα εξής:

«Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο αριθμό μελισσών. Είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη όσον αφορά την πυκνότητα μελισσών. Έχουμε 11 μελίσσια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, με δεύτερη τη Γερμανία που έχει 6 – 7 μελίσσια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Ειδικότερα στην Κρήτη έχουμε 25 μελίσσια ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Επίσης είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη όσον αφορά των αριθμό των επαγγελματιών μελισσοκόμων. Ακόμη είμαστε η τρίτη χώρα όσον αφορά τον αριθμό μελισσών στην Ευρώπη, έχουμε περίπου 1.600.000 μελίσσια.
Με όλα αυτά τα νούμερα αντιλαμβάνεστε ότι είναι πολλά τα μελίσσια και λίγη η χλωρίδα. Οι αποδόσεις μικρότερες από όλη την Ευρώπη. Αποδίδουν κατά μέσο όρο παραγωγής 10 κιλά ανά μελίσσι, ενώ αντίστοιχα στην Ευρώπη είναι 30 κιλά.
Επειδή δεν υπάρχει χλωρίδα αναγκάζονται οι μελισσοκόμοι της πατρίδας μας να μεταφέρουν τα μελίσσια τους σε μεγάλες αποστάσεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παράγεται το φανταστικό ελληνικό μέλι όσον αφορά την ποιότητα, αλλά να έχει πολύ υψηλό κόστος. Ο τρόπος παραγωγής δεν μας επιτρέπει να ανταγωνιστούμε από πλευράς τιμής τα εισαγόμενα μέλια. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι επειδή δεν υπάρχουν έλεγχοι μπαίνει στην Ελλάδα το ξένο μέλι και διακινείται σαν ελληνικό. Εκεί είναι ο αθέμιτος ανταγωνισμός. Υπάρχει πολύ μέλι στη διεθνή αγορά που είναι σε πολύ χαμηλή τιμή ενώ το ελληνικό είναι καλής ποιότητας αλλά ακριβό. Η ανάμειξή τους φέρνει πολλά κέρδη. Αυτή είναι η μοναδική νοθεία που υπάρχει στα ελληνικά μέλια».

Από το Κέντρο Μελισσοκομίας Έβρου, ο κ. Τσαγκίδης Άγγελος ανέφερε στον ΑγροΤύπο τα εξής:

«Το βασικό πρόβλημα της μελισσοκομίας στην Ελλάδα είναι ότι υπάρχει συγκεντρωτισμός στην αγορά του προϊόντος. Η τυποποίηση του προϊόντος, μέσα από επιχορηγούμενα προγράμματα, θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση, αφού όταν μπορεί ο παραγωγός να το εμπορεύεται μόνος του θα καταφέρνει να απολαύσει καλύτερη τιμή. Τα μόνα προγράμματα που «τρέχουν» κάθε έτος από το ΥπΑΑΤ είναι η αντικατάσταση κυψελών και η τεχνική στήριξη των μετακινήσεων με το οποίο ο παραγωγός εισπράττει 4 ευρώ για κάθε κυψέλη.
Όμως αν κάποιος επαγγελματίας θελήσει να επενδύσει στην επιχείρησή του είναι πολύ δύσκολο, αφού τα επενδυτικά προγράμματα έχουν «κλειστές» πόρτες για τους μελισσοκόμους.
Ακόμη πρέπει να αναφέρουμε ότι ο μελισσοκόμος στην περιοχή του Έβρου βρίσκει εύκολα χωράφια για την τοποθέτηση των κυψελών του, κάτι που δεν ισχύει όμως στις νησιώτικες περιοχές.
Όσον αφορά την πλευρά της έρευνας, υπάρχει και στη χώρα μας, όπως και σε παγκόσμιο επίπεδο, το πρόβλημα με τον εκφυλισμό του πληθυσμού των μελισσών με την κατάρρευση της κυψέλης, που πολλοί υποστηρίζουν ότι οφείλεται σε ένα σύνολο αιτιών. Το καλύτερο θα ήταν να αυξηθούν τα κονδύλια της έρευνας στην Ελλάδα, για να ενημερωθούν και οι παραγωγοί πως θα μπορέσουν να το αντιμετωπίσουν».

Μελισσοκομος λεει..

«Η αθρόα εισαγωγή όλων των προϊόντων της κυψέλης (μέλι, κερήθρα, βασιλικός πολτός κ.α.) και στη συνέχεια η ελληνοποίησή τους, καθώς και η ανάμιξή του με ελληνικά μέλια, είναι το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο τομέας μας. Έχουμε γεμίσει εισαγόμενα μέλια τα οποία είτε «νοθεύουν» τα ελληνικά είτε «βαφτίζονται» σαν ελληνικά. Σήμερα τα γνήσια ελληνικά προϊόντα τα ψάχνουμε με τον μεγεθυντικό φακό στην αγορά.
Όμως φταίει και ο καταναλωτής που δεν έχει τη σωστή καταναλωτική παιδεία και δεν προτιμάει το μέλι που πουλάει ο ίδιος ο παραγωγός. Δεν γνωρίζει τι σημαίνει να αγοράζεις ένα προϊόν από τον ίδιο άνθρωπο που το παράγει και προτιμά να πηγαίνει να το αγοράσει από το ράφι ενός σούπερ μάρκετ ή ενός φαρμακείου. Να υπενθυμίσουμε ότι το μέλι είναι ανθεκτικό προϊόν αλλά και ευάλωτο. Η θερμική επεξεργασία που έχουν δικαίωμα οι εταιρείες να κάνουν στο μέλι, με σκοπό να μην κρυσταλλώνει, κάτι που δεν κάνει ο παραγωγός, είναι σίγουρο ότι καταστρέφει τα ποιοτικά συστατικά του. Όταν ένας παραγωγός συσκευάζει το προϊόν του μόνος του και δεν μεσολαβεί κανένας μεσάζοντας, τότε είναι σίγουρο ότι το μέλι αυτό δεν έχει υποστεί εκείνες τις επεξεργασίες που θα του μείωναν τη θρεπτική του αξία.
Ακόμη πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα και με τις επενδύσεις στο μελισσοκομικό τομέα. Στην τελευταία προκήρυξη για τα Σχέδια Βελτίωσης ήταν πολύ περιορισμένος ο αριθμός των ατόμων που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος στο Πρόγραμμα. Όμως ακόμη και να ενταχθεί κάποιος παραγωγός υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις για να εισπράξει τα χρήματά του.
Τέλος θα σας αναφέρω ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τις κλοπές κυψελών. Στα δύσκολα οικονομικά χρόνια που ζούμε, πολλοί που χάνουν τα μελίσσια τους προτιμούν να κλέβουν του διπλανού τους. Και δυστυχώς είμαστε αναγκασμένοι να μεταφέρουμε τα μελίσσια μας σε μακρινές περιοχές, κάτι που κάνει πολύ δύσκολη τη φύλαξή τους»